Adı konmamış bir şiirin satır aralarında buluyorum kendimi
Ve mecburiyete mecbur cümleler hüznümün tek sebebi.
Bir sonbahar tadında akıyor her mısra,ıslak nemli ve kederli.
Anlamsız bir hiçliğe savrulmuş duygular, her kelime sitemli.
Tedirginliğin verdiği korkuyu hissediyorum iliklerime kadar.
Ya bu yürek çok büyük,ya da bu beden bu yüreğe çok dar.
Hiç kimse bilmeyecek bu şiirde neler var,bu şiirde ne yazar.
Baştan sona pişmanlık, Şiirin adı YAR!
Ve mecburiyete mecbur cümleler hüznümün tek sebebi.
Bir sonbahar tadında akıyor her mısra,ıslak nemli ve kederli.
Anlamsız bir hiçliğe savrulmuş duygular, her kelime sitemli.
Tedirginliğin verdiği korkuyu hissediyorum iliklerime kadar.
Ya bu yürek çok büyük,ya da bu beden bu yüreğe çok dar.
Hiç kimse bilmeyecek bu şiirde neler var,bu şiirde ne yazar.
Baştan sona pişmanlık, Şiirin adı YAR!
Murat KAZANASMAZ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder