Farzet ki hiç tanışmadık seninle, o günaydını demedim, mevsim ilkbahar değildi ve bahanelerim yoktu seninle konuşmak için.
Farzet ki elini tutma cesaretini bulamadım, gözlerinin içine bakarak seni seviyorum demedim, özlemedim, hasret çekmedim, ağlamadım, acı çekmedim.
Farzet ki yaşanmadı benli o anlar, biz hiç kavga etmedik, ben hiç üzülmedim, ne sen bana hoşçakal dedin ne de ben ardından öylece baka kaldım.
Farzet ki ben ölmedim, belki hiç tanımadığın bir insanım, hatta senin, benim yaşadığımdan bile haberin yok…
Farzet ki elini tutma cesaretini bulamadım, gözlerinin içine bakarak seni seviyorum demedim, özlemedim, hasret çekmedim, ağlamadım, acı çekmedim.
Farzet ki yaşanmadı benli o anlar, biz hiç kavga etmedik, ben hiç üzülmedim, ne sen bana hoşçakal dedin ne de ben ardından öylece baka kaldım.
Farzet ki ben ölmedim, belki hiç tanımadığın bir insanım, hatta senin, benim yaşadığımdan bile haberin yok…
sanırım bu siiri atilla atasoy'un "farzet ki ben seni hic tanimadim" sarkisini dinledikten sonra yazdiniz...:) ben o sarkiyi cok severim, bilmiyorsaniz bir dinleyin tavsiye ederim...
YanıtlaSil