Aldanış

“Seni seviyorum" derdin, ılık nefesin vururdu yüzüme, içimi tarifsiz bir huzur sarardı, iki kelimen bile yeterdi saadetime…
“Canım" derdin, can katardın canıma, daha bir bağlanırdım hayata, o kadar dertsiz, o kadar kedersiz…
“Sensiz yaşayamam” derdin, kendimi vazgeçilmez hissederdim, sanki o an, dünyada ki tek erkek bendim…
“Aşkım” derdin, AŞKIM büyürdü içimde, dar gelirdi göğüs kafesim kalbime…
“Hadi” derdin,
“Yok” derdin,
“Olmaz” derdin,
“Tamam” derdin,
“Dur” derdin ve bu kelimelerle başlayan cümlelerin sonunu hiç dinlemezdim, sendin ya bunları söyleyen gerisi çok mühim değildi, ucunda ölüm olsa bile…
Keşke ara sıra “bitti” ile başlayan cümleler kursaydın.
Bak! Hazırlıksız yakalandım…